نقل از : http://jafarhashemlou.blogfa.com
یک تعریف استاندارد از سبک یادگیری عبارتست از رفتارهای معین شناختی، عاطفی و روانی اجتماعی که به عنوان شاخصهای نسبتاً پایدار در زمینه نحوه ادراک، تعامل و واکنش نسبت به محیط یادگیری به کار می روند . تعریف دیگر سبک یادگیری شامل ترکیب روش های شناختی، عاطفی و فیزیولوژیک است که بوسیله آنها افراد به بازیابی، سازماندهی، پردازش و یاد آوری اطلاعات می پردازند .
سبک های یادگیری بوسیله بسیاری از صاحبنظران به عنوان یکی از عوامل موفقیت در تحصیلات عالی معرفی شده اند. اگرچه عموماً چنان تلقی می شود که دانشجویان می توانند با آگاهی از سبک های یادگیری شان موفقیت بیشتری در تحصیل بدست آورند لیکن همه دانشجویان نیز از ویژگی های سبک یادگیری خود آگاهی ندارند.
مداخلات پژوهشی و در بسیاری از موارد کاربرد نظریات مربوط به سبک یادگیری، روشهای متنوعی را برای طبقه بندی سبک های یادگیری پدید آورده است. امروزه هیچ طبقه بندی کاملاً پذیرفته ای در این زمینه وجود ندارد و مقیاس ها و دسته بندی های مختلفی مورد استفاده قرار می گیرند . اکثر این مقیاس ها و طبقه بندی ها شباهت زیادی با هم داشته و عمدتاً بر ترجیحات محیط آموزشی، شرایط احساسی و ادراکی، انواع شخصیت و یا سبک های شناختی تاکید می نمایند. سایر مشخصات قابل اندازه گیری بوسیله مقیاس های سبک یادگیری عبارتند از: تفاوت های شخصیتی، مهارت های پردازش شناختی، عوامل انگیزاننده درونی و بیرونی، راهبردهای تمرینی، روش های تعمیم، تاکتیک های فراشناختی و روش های مدیریت منابع .
فقدان چارچوب مفهومی برای نظریات سبک یادگیری و اندازه گیری آن، یک انتقاد رایج و محوری در این حوزه محسوب می شود. در سال 2004 مرکز تحقیقات یادگیری و مهارت های انگلستان گزارشی را در مورد بررسی سیستماتیک مدل ها و ابزارهای موجود در زمینه سبک یادگیری منتشر نمود. در این گزارش موارد متعددی از عدم هماهنگی بین مدل ها، ابزارها و آموزشگران در رابطه با سبک یادگیری عنوان گردید . از سوی دیگر بسیاری از پژوهشگران این بحث را پیش می کشند که آگاهی از سبک های یادگیری هم برای اساتید و هم برای دانشجویان حائز اهمیت است. اساتیدی که دانش کافی در این زمینه داشته باشند می توانند تعلیم خود را به گونه ای متناسب نمایند که به بهترین وجه هماهنگ با سبک های یادگیری قابل مشاهده از اکثریت دانشجویان باشد. به همین ترتیب دانشجویان با آگاهی از ترجیحات مورد نظر خود در یادگیری می توانند توانمندی لازم را برای استفاده از روش های مختلف در جهت ارتقای یادگیری کسب نموده و بدین وسیله رضایتمندی آموزشی آنها نیز تقویت گردد. این توانمندی به ویژه حالت انتقادی داشته و زمانی که سبک تدریس استاد با سبک یادگیری دانشجو هماهنگ نیست مفید واقع می شود . توجه به سبک های یادگیری در محیط های دانشگاهی به آموزش های از راه دور و غیرحضوری نیز بسط یافته است. به این ترتیب تاثیرات محیطی و دسترسی گسترده تر به پیشرفت های تکنولوژیک نظیر اینترنت و رسانه های دیجیتال می تواند سازگاری بهتری بین نسل جدید دانشجویان و آموزش های مجازی و الکترونیک برقرار سازد .
نقل از : http://jafarhashemlou.blogfa.com
یک فراگیر واگرا (Diverger) (مبتکر) فراگیری است که نتایج مقیاس LSI او بین تجربه ملموس و مشاهده بازتابی قرار می گیرد. افراد دارای چنین سبک یادگیری افرادی مبتکر و دارای قوه تخیل قوی هستند. این افراد در انتشار افکار خود، عملکرد بسیار خوبی دارند، با دیگران تعامل داشته و از زوایای مختلف به یک تجربه یا رویداد می نگرند. یکی از نقاط ضعف فراگیران واگرا آن است که آنها معمولاً به سختی انتخاب نموده در حفظ تمرکز بر یک کار دچار مشکل هستند.
فراگیر همگرا (Converger) (تصمیم گیر) فراگیری است که نمره او بین مفهوم سازی انتزاعی و تجربه نمودن فعال قرار می گیرد. این افراد دارای ایده های کاربردی بوده، حلال مسایل و تصمیم گیر هستند. آنها ترجیح می دهند به جای افراد با اشیاء کار کنند و تمایل به گرفتن تصمیمات سریع دارند.
فراگیر جاذب (Assimilator) (برنامه ریز) فراگیری است که نتایج LSI او بین مشاهده بازتابی و مفهوم سازی انتزاعی قرار می گیرد. افراد جاذب اگرچه همه ایده هایشان عملی نیست لیکن می توانند مدل ها و نظریه هایی در مورد تجارب واقعی خود خلق نمایند. آنها ترجیح می دهند از طریق مطالعه، شنیدن، مشاهده و بازتاب دادن در یادگیری شرکت نمایند.
فراگیر همساز (Accommodator) (عمل کننده) فراگیری است که نمره اش بین تجارب واقعی و تجربه نمودن فعال قرار می گیرد. این افراد به دنبال فرصت هایی هستند که مستلزم عمل و خطر پذیری باشد. آنها از آزمون و خطا لذت می برند و به طریق تجربی به یادگیری روی می آورند .
کلب اظهار می نماید که در هنگام توضیح نحوه کاربرد این مدل برای یادگیری باید به این نکته توجه نمود که همه افراد دارای مهارت یکسان در بکارگیری هر یک از این چهار سبک یادگیری نیستند. هیچکدام از این سبک ها بر دیگری برتری نداشته و هیچ یک مستقیماً با هوش یا عملکرد بالاتر و بهتر در ارتباط نیستند. شناسایی سبک های یادگیری افراد به راحتی آنها را قادر می نماید تا نقاط ضعف و قوت یادگیری شخصی خود را دریابند. مثلا یک فرد واگرا (مبتکر) ممکن است در انجام کارهای خلاقانه موفق باشد ولی نیازمند ارتقای مهارت های تصمیم گیری خود است. ترجیحات سبک یادگیری افراد ممکن است تغییر نماید و لازم است نقاط ضعف و قوت یادگیری هر از چندگاهی مورد ارزیابی مجدد قرار گیرند .
نقل از : http://jafarhashemlou.blogfa.com
افراد مختلف پذیرای مدلهای متعدد یادگیری هستند. بنابراین دورههای آموزشی باید در مسیری قرار بگیرند که برای همه انواع یادگیرندگان مناسب باشد. هرکس براساس شخصیت و میزان تاثیرپذیری، در هرکدام از انواع سبکها شنیداری، بصری، حرکتی و مطالعهای قرار میگیرد؛ اما در بیشتر افراد، یک سبک یادگیری نسبت به همه چیرگی دارد. در اینجا چند پیشنهاد و راهنمایی برای آموزش اثربخشتر و کارآمدتر برطبق این چهار سبک یادگیری ارائه شده است:
فردی که یادگیرنده شنیداری است زمانی بهترین عملکرد را خواهند داشت که محتوای آموزشی به صورت شنیداری به آنها تدریس شود. جلسات آموزشی سنتی برای این افراد بسیار مفید است، چرا که میتوانند به اطلاعات گوش دهند. این یادگیرندگان در روش آنلاین میتوانند مجدداً به محتوای آموزشی گوش دهند و اطلاعات را ذخیره کنند.
برای این سبک یادگیری، محتوا باید به صورت تصویری و بصری باشد. انواع نمودارها و تصاویر گرافیکی، ویدیوها و اینفوگرافیکها میتوانند بیشترین و بهترین تاثیر آموزشی را روی این افراد داشته باشند. جزوه داشتن و یادداشتبرداری کردن برای این افراد با اهمیت است. هر ابزاری که با استفاده از مواد بصری دانش و اطلاعات را منتقل میکند، برای یادگیرندگان بصری بهترین شیوه آموزشی خواهد بود.
این مدل از یادگیرندگان بیشترین اطلاعات لازم را از طریق کسب تجربه به دست میآورند. به این ترتیب که مثلاً با مزه کردن، لمس کردن، و بو کردن چیزها را تجربه و حس میکنند. اگر به این سبک از افراد آموزش میدهید لازم است که شیوههای عملی کار را هم برایشان روشن کنید. مثلاً اگر میخواهید رویکرد امنیتی جدیدی را به این افراد آموزش دهید لازم است که سناریویی در اختیارشان قرار دهید که برای شبیهسازی موقعیت کمکشان کند: «چطور یک دستگاه را به طور کامل راهاندازی کنم».
به یاد داشته باشید که این نوع یادگیرندگان در حین یادگیری احساساتی هستند، و چون آموزش آنلاین بیشتر مناسب یادگیرندگان بصری و شنیداری است، خلاق بودن برای تدریس به یادگیرندگان حرکتی بسیار مهم است. حتی برای آموزش آنلاین، میتوانید تکالیف فیزیکی به آنها بدهید تا همزمان انجام دهند.
این افراد با دریافت محتوای آموزشی به صورت کلمات و جملات، بهترین وضعیت یادگیری را خواهند داشت. روش پیشنهادی حاوی ارائه اطلاعات برای آنها از طریق محتوای متن محور است. این یادگیرندگان با کتابهای متنی بیشترین ارتباط را برقرار میکنند و با استفاده از جزوات نوشته شده و ارائه پاورپوینت چیزها را بهتر یاد میگیرند.
به یاد داشته باشید که استفاده از تنها یک شیوه یادگیری نمیتواند روش مناسبی برای آموزش و انتقال دانش باشد. این مهم است که از سبکهای یادگیری در کنار هم استفاده کنید. به این ترتیب مخاطب شما میتواند نسبت به هر روشی انعطافپذیری و واکنش متناسب با آن را نشان دهد؛ درحالی که احتمالاً یک سبک یادگیری خاص برای آنها غالب است. آشنایی با انواع سبکها هم برای مدرس و هم برای یادگیرنده، فضای مناسبی را جهت انتقال و دریافت دانش و اطلاعات فراهم میکند. به این ترتیب که مدرس میتواند براساس شناخت مخاطب سبک خاصی از یادگیری را انتخاب کند و مخاطب هم می تواند برای پیشرفت و دریافت بهتر دانش از روش های کارآمدتری استفاده کند.
در مطالعات سبک های یادگیری را بصورت مختلف طبقه بندی کرده اند یا سبک ها را به روش های مختلف طبقه بندی نموده اند. از جمله کیف ( 19888 ) در تعریف اش از سبک های یادگیری فاکتورهای شناختی ، عاطفی و روانشناختی را بعنوان عوامل معرفی نموده که سبک های یادگیری تلاش در شناسایی آنها دارند.
کیف سبک یادگیری را ویژگی های شـناختی، عـاطفی و روانـی رفتـار تعریـف مـی کنـد کـه شـاخص نسبتا ثابـت بـرای چگـونگی یـادگیری و فهـم یادگیرندگان و واکنش نسبت به محـیط اسـت . بـر مبنـای نظـر کیـف (همـان ) رفتـار شـناختی و عاطفی فرد بر سبک یادگیری او اثرگذار است. از آنجـا کـه افـراد در ایـن رفتارهـا بـا یکـدیگر
کیف (1979 )اصطلاح سبک یادگیری را مؤلف های نسبتاً پایدار از نحوه دریافت و تعامل دانش آموزان با محیط یادگیری توصیف کرده است.
نقل از : http://jafarhashemlou.blogfa.com/